การทำงานจากระยะไกล: ผลประโยชน์ที่ประเมินค่าไม่ได้สำหรับผู้ดูแลครอบครัว

สำหรับ Aida Beltré การทำงานจากระยะไกลระหว่างการแพร่ระบาดถือเป็นการบรรเทา

เธอดูแลพ่อของเธอที่ตอนนี้อายุ 86 ปี ซึ่งเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาลและพักฟื้นหลังจากโรคหลอดเลือดสมองตีบตันในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา

เธอสามารถทำงานจากที่บ้านให้กับบริษัทอสังหาริมทรัพย์ให้เช่าได้ ในความเป็นจริง เช่นเดียวกับผู้ดูแลครอบครัวส่วนใหญ่ในช่วงแรกๆ ของโควิด-19 เธอต้องรับมือกับมัน โครงการชุมชนสำหรับผู้สูงอายุได้ปิดตัวลง

แม้ว่าเบลเทรจะเปลี่ยนเป็นบทบาทการทำงานแบบผสมผสาน — ซึ่งหมายถึงบางวันในสำนักงาน ส่วนคนอื่นๆ ที่บ้าน — การดูแลพ่อของเธอก็จัดการได้ แม้ว่าจะไม่ง่ายเลยก็ตาม

จากนั้นเธอได้รับคำสั่งให้กลับไปทำงานเต็มเวลาในปี 2565 เมื่อถึงเวลานั้น Medicaid ครอบคลุมการดูแลที่บ้าน 17 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ เพิ่มขึ้นจากห้าชั่วโมง แต่นั่นยังไม่ใกล้พอ เบลเทร ตอนนี้อายุ 61 ปี เขารีบร้อนอยู่เสมอ กังวลอยู่เสมอ ไม่มีทางที่เธอจะทิ้งพ่อไว้คนเดียวได้นานขนาดนี้

เธอเลิก “ฉันต้องการพบพ่อของฉัน” เธอกล่าว

ในทางทฤษฎี การโต้เถียงระดับชาติเกี่ยวกับการทำงานระยะไกลหรือการทำงานแบบผสมเป็นช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ที่สามารถสอนได้เกี่ยวกับความต้องการของชาวอเมริกัน 53 ล้านคนที่ต้องดูแลญาติผู้สูงอายุหรือผู้พิการ

แต่การโต้วาทีเรื่อง “การกลับเข้าทำงาน” มุ่งเน้นไปที่การเดินทาง ความสะดวกสบาย และการดูแลเด็ก C ที่สี่นั้น การดูแลเอาใจใส่ ไม่ค่อยมีใครพูดถึง

นั่นเป็นโอกาสที่พลาดไป ผู้ดูแลและผู้สนับสนุนของพวกเขากล่าว

นายจ้างและเพื่อนร่วมงานเข้าใจถึงความจำเป็นในการหาเวลาว่างเพื่อดูแลลูกน้อย แต่มีความเข้าใจน้อยกว่ามากเกี่ยวกับเวลาที่จะดูแลคนอื่น Karen Kavanaugh หัวหน้าฝ่ายริเริ่มเชิงกลยุทธ์ของสถาบัน Rosalynn Carter Institute for Caregiver กล่าวว่า “เราต้องลดทอนตราบาปและสร้างวัฒนธรรมที่ทำให้เป็นเรื่องปกติ เช่น การเกิดหรือการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม” สำหรับการพูดคุยทั้งหมดเกี่ยวกับเปลถึงหลุมฝังศพ เธอกล่าวว่า “ส่วนใหญ่เป็นเปล”

หลังจากแม่เลี้ยงของเธอเสียชีวิต เบลเทรย้ายพ่อของเธอไปที่บ้านของเธอในฟอร์ตไมเออร์ รัฐฟลอริดาในปี 2559 ความต้องการของเขาเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ และเธอก็เล่นกล เล่นกล เล่นกล เธอหมดแรงและตอนนี้ตกงาน

เธอไม่ได้อยู่คนเดียว ประมาณ 1 ใน 5 ของคนงานในสหรัฐฯ เป็นผู้ดูแลครอบครัว และเกือบ 1 ใน 3 ลาออกจากงานเพราะหน้าที่ดูแลเด็ก ตามรายงานของสถาบันโรซาลินน์ คาร์เตอร์ คนอื่นลดชั่วโมงของพวกเขาลง The Rand Corp. ประเมินว่าผู้ดูแลสูญเสียรายได้ของครอบครัวไปครึ่งล้านล้านดอลลาร์ในแต่ละปี ซึ่งเป็นจำนวนเงินที่เกือบจะเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอนตั้งแต่รายงานเผยแพร่เมื่อเกือบทศวรรษที่แล้ว

เบลเทรมีงานทางไกลช่วงสั้น ๆ แต่ก็ทิ้งมันไว้ ตำแหน่งนี้จำเป็นต้องเสนอขายให้กับผู้ที่ประสบปัญหาการดูแลผู้สูงอายุ ซึ่งเธอรู้สึกไม่สบายใจ เธอไม่ค่อยได้ออกไปไหน — ไปแค่ร้านขายของชำและโบสถ์เท่านั้น และถึงอย่างนั้นเธอก็คอยดูพ่อของเธออยู่ตลอด

“นี่คือเรื่องราวในชีวิตของฉัน” เธอกล่าว

อย่างไรก็ตาม ความยืดหยุ่นในที่ทำงานเป็นสิ่งที่พึงปรารถนา แต่ก็ไม่สามารถทดแทนนโยบายการดูแลระยะยาวแห่งชาติ ตลาดประกันการดูแลระยะยาวที่ทำงานได้ หรือการลาเพื่อครอบครัวโดยได้รับค่าจ้าง ซึ่งทั้งหมดนี้ไม่ได้อยู่ในเรดาร์ของวอชิงตัน

ประธานาธิบดีโจ ไบเดนกล่าวปราศรัยต่อผู้ดูแลครอบครัวในคำปราศรัยของรัฐสหภาพแรงงานในเดือนกุมภาพันธ์ และติดตามผลในเดือนเมษายนด้วยคำสั่งฝ่ายบริหารที่มุ่งสนับสนุนผู้ดูแลและรวมความต้องการของพวกเขาในการวางแผนโครงการของรัฐบาลกลาง ซึ่งรวมถึง Medicare และ Medicaid ปีที่แล้ว กรมอนามัยและบริการมนุษย์ของเขาออกยุทธศาสตร์ระดับชาติเพื่อสนับสนุนผู้ดูแลครอบครัว โดยสรุปว่าหน่วยงานรัฐบาลกลางสามารถช่วยเหลือและเสนอแผนที่นำทางสำหรับภาคเอกชนได้อย่างไร

แม้ว่า Biden จะตรวจสอบลำดับความสำคัญและนวัตกรรมที่เป็นไปได้ แต่เขาก็ไม่ได้เสนอเงินใดๆ นั่นจะต้องมาจากสภาคองเกรส และตอนนี้สภาคองเกรสถูกขังอยู่ในการต่อสู้เพื่อตัดรายจ่าย ไม่ใช่เพิ่ม

ดังนั้นมันจึงขึ้นอยู่กับครอบครัว

การทำงานทางไกลไม่สามารถเติมเต็มช่องว่างการดูแลทั้งหมด โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อผู้ป่วยมีโรคขั้นสูงหรือภาวะสมองเสื่อม และต้องการการดูแลตลอด 24 ชั่วโมงจากญาติที่พยายามทำงานเต็มเวลาจากโต๊ะในครัว

แต่มีสถานการณ์นับไม่ถ้วนที่ตัวเลือกในการทำงานจากระยะไกลเป็นความช่วยเหลืออย่างมาก

เมื่อเกิดโรคภัยไข้เจ็บขึ้น เมื่อมีคนพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บ การผ่าตัด หรือการทำคีโมแบบคร่าวๆ เมื่อผู้ดูแลที่ได้รับค่าจ้างไม่อยู่ หรือป่วย หรือ AWOL เมื่อผู้ดูแลในครอบครัวคนอื่น ซึ่งมักจะยกของหนักตามตัวอักษรหรือในเชิงเปรียบเทียบ ต้องการการผ่อนผัน

Gretchen Alkema ผู้มีชื่อเสียงคนหนึ่งกล่าวว่า “การที่พ่อของฉันสามารถตอบสนองต่อความต้องการด้านเวลาในช่วงเวลาบั้นปลายของชีวิต และการได้อยู่กับแม่เลี้ยงของฉัน ซึ่งเป็นผู้ดูแลตลอด 24 ชั่วโมงทุกวัน ถือเป็นพรอันเหลือเชื่อ” ผู้เชี่ยวชาญด้านนโยบายผู้สูงอายุที่ตอนนี้เปิดบริษัทที่ปรึกษาและสามารถทำงานที่บ้านของพ่อได้ตามต้องการ

ความยืดหยุ่นนั้นเป็นสิ่งที่โรส การ์เซียชื่นชม ในฐานะเจ้าของธุรกิจขนาดเล็กและผู้ดูแลสามีของเธอ

Alex Sajkovic สามีและหุ้นส่วนธุรกิจของ Garcia เป็นโรค Lou Gehrig เนื่องจากความต้องการที่เพิ่มขึ้นของเขาและความเสียหายจากโรคระบาดที่เกิดขึ้นกับบริษัทออกแบบหินและเครื่องลายครามในซานฟรานซิสโก เธอจึงลดขนาดและออกแบบธุรกิจใหม่ พวกเขาจ่ายเงินในกองทุนเกษียณอายุเพื่อจ้างผู้ดูแลนอกเวลา บางครั้งเธอไปทำงานด้วยตนเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเพื่อพบปะกับสถาปนิกและลูกค้าซึ่งเธอชอบ เวลาที่เหลือเธอทำงานที่บ้าน

พนักงานสองคนของเธอมีภาระหน้าที่ในการดูแลเช่นกัน เธอกล่าวว่าประสบการณ์ของเธอทำให้เธอเปิดใจที่จะทำสิ่งต่าง ๆ

สำหรับพนักงานคนหนึ่ง ตารางการทำงานแบบผสมผสานไม่ได้ผล เธอมีข้อเรียกร้องหลายอย่างเกี่ยวกับเธอ บวกกับอาการป่วยหนักของเธอเอง และไม่สามารถจัดตารางงานให้สอดคล้องกับการ์เซียได้ สำหรับพนักงานคนอื่นที่มีลูกเล็กและแม่ที่โตแล้ว การทำงานแบบผสมผสานปล่อยให้เธอทำงานต่อไป

พนักงานคนที่สามเข้ามาทำงานเต็มเวลา การ์เซียกล่าว เนื่องจากเขามักอยู่คนเดียว สุนัขของเขาจึงมาด้วย

ในเมืองลินคอล์น รัฐเนแบรสกา Sarah Rasby บริหารสตูดิโอโยคะที่เธอเป็นเจ้าของร่วม สอนชั้นเรียน และดูแลลูกเล็กๆ ของเธอ จากนั้น เมื่ออายุ 35 ปี เอริน ลูอิส น้องสาวฝาแฝดของเธอ มีอาการหัวใจเต้นกะทันหัน ซึ่งกระตุ้นให้เกิดการบาดเจ็บที่สมองซึ่งไม่สามารถรักษาให้หายได้และถึงแก่ชีวิตในที่สุด เป็นเวลาสามปีที่ปวดใจ ความต้องการของน้องสาวของเธอรุนแรงมาก แม้ว่าเธอจะอยู่ในสถานบำบัดหรือบ้านพักคนชราก็ตาม Rasby แม่ของพวกเขาและสมาชิกในครอบครัวคนอื่น ๆ ใช้เวลาอยู่เคียงข้างเธอชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่า

Rasby ซึ่งรับหน้าที่ด้านกฎหมายและงานเอกสารทั้งหมดสำหรับฝาแฝดของเธอด้วย ได้ขายสตูดิโอนี้

“ฉันยังคงเล่นตามหลังตลอดหลายปีที่ผ่านมาที่ไม่มีรายได้” Rasby กล่าวซึ่งตอนนี้ทำงานในระดับบัณฑิตศึกษาในการดูแลครอบครัว

ความเครียดทางเศรษฐกิจไม่ใช่เรื่องผิดปกติ ผู้ดูแลเป็นผู้หญิงไม่สมส่วน หากผู้ดูแลลาออกหรือไปทำงานนอกเวลา พวกเขาสูญเสียค่าจ้าง สวัสดิการ ประกันสังคม และเงินออมเพื่อการเกษียณอายุ

คาวานอห์แห่งสถาบันโรซาลินน์ คาร์เตอร์ กล่าวว่า “การทำให้ใครสักคนผูกพันกับตลาดแรงงานเป็นสิ่งสำคัญมาก ผู้ดูแล “ชอบที่จะทำงานต่อไป ความมั่นคงทางการเงินของพวกเขาจะลดลงเมื่อไม่ทำ — และพวกเขาอาจสูญเสียประกันสุขภาพและสวัสดิการอื่นๆ”

แต่เนื่องจากการดูแลที่บ้านมีค่าใช้จ่ายสูง ความคุ้มครองของประกันที่เบาบาง และการขาดแคลนแรงงานอย่างต่อเนื่องในโครงการดูแลสุขภาพที่บ้านและผู้ใหญ่ ผู้ดูแลมักรู้สึกว่าไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องออกจากงาน

ในขณะเดียวกัน นายจ้างจำนวนมากขึ้นที่ต้องเผชิญกับตลาดแรงงานที่มีการแข่งขันสูง กำลังตระหนักว่าความยืดหยุ่นในการทำงานจากระยะไกลหรือแบบผสมผสานช่วยดึงดูดและรักษาพนักงานไว้ได้ บริษัทที่ปรึกษาขนาดใหญ่อย่าง BCG ให้คำแนะนำเกี่ยวกับ “ผู้ดูแลที่ทำงาน”

การทำงานจากระยะไกลที่ประสบความสำเร็จในช่วงที่มีการระบาดใหญ่ได้บั่นทอนความสามารถของผู้บังคับบัญชาในการอ้างว่า “คุณไม่สามารถทำงานของคุณแบบนั้นได้” Rita Choula ผู้อำนวยการฝ่ายดูแลของสถาบันนโยบายสาธารณะ AARP ตั้งข้อสังเกต เป็นเรื่องปกติมากขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาที่นายจ้างจะเสนอนโยบายที่ช่วยเหลือพนักงานในการดูแลเด็ก Choula ต้องการเห็นพวกเขาขยาย “เพื่อให้พวกเขาเป็นตัวแทนของการดูแลที่หลากหลายที่เกิดขึ้นตลอดชีวิต”

ถึงกระนั้น แม้จะมีการปรับเปลี่ยนการทำงานแบบตัวต่อตัวของโควิด การสื่อสารโทรคมนาคมก็ยังไม่ใช่บรรทัดฐาน รายงานเดือนมีนาคมจากสำนักสถิติแรงงานพบว่าธุรกิจเอกชนเพียง 1 ใน 4 เท่านั้นที่มีพนักงานบางส่วนหรือทั้งหมดจากระยะไกลเมื่อฤดูร้อนที่แล้ว ซึ่งลดลงจาก 40% ในปี 2564 ซึ่งเป็นฤดูร้อนที่สองที่มีการระบาดใหญ่ มีสถานที่ทำงานประมาณ 1 ใน 10 เท่านั้นที่อยู่ห่างไกล

และงานทางไกลและแบบผสมผสานนั้นส่วนใหญ่สำหรับผู้ที่มีงานที่ใช้คอมพิวเตอร์เป็นส่วนใหญ่ เซิร์ฟเวอร์ร้านอาหารไม่สามารถเติมถ้วยกาแฟผ่าน Zoom ได้ คนงานในสายการผลิตไม่สามารถเชื่อมชิ้นส่วนรถยนต์จากข้างเตียงพ่อตาของเธอได้

แต่แม้กระทั่งในภาคบริการและการผลิต นายจ้างที่เต็มใจสามารถสำรวจวิธีแก้ปัญหาที่สร้างสรรค์ได้ เช่น ตารางกะที่ปรับเปลี่ยนหรือการแบ่งงาน คาวานอห์ซึ่งกำลังดำเนินโครงการนำร่องกับธุรกิจในมิชิแกนกล่าว การฝึกอบรมข้ามสายงานเพื่อให้พนักงานสามารถเติมเต็มซึ่งกันและกันเมื่อต้องก้าวเข้าสู่การดูแลเป็นอีกกลยุทธ์หนึ่ง

แนวทางใหม่ๆ ไม่สามารถเกิดขึ้นได้เร็วพอสำหรับไอด้า เบลเทร ผู้มีความสุขในการเลี้ยงดูควบคู่ไปกับภาระ เธอกำลังหางานทำ ไฮบริดครั้งนี้ “ฉันเป็นคนของประชาชน” เธอกล่าว “ฉันต้องออกไป”

เธอต้องอยู่ด้วย “ทุกคืน เขาพูดว่า ‘ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่คุณทำ’” เธอพูดถึงพ่อของเธอ “ฉันบอกเขาว่า ‘ฉันทำสิ่งนี้เพราะฉันรักคุณ’”